
Mol en Beer waren plotseling uit alle drie de klassen verdwenen. Na lang zoeken en navraag doen bij andere leerkrachten, vonden we uiteindelijk een briefje in het hol van Mol:
dag!
mol en beer hier.
jullie hebben al veel letters leren lezen.
we zijn heel trots op jullie.
maar we zijn ook moe.
we hebben een pauze nodig.
we gaan even op wereldreis.
maar wees niet verdrietig.
we sturen kaartjes en komen snel terug.
Na het lezen van de brief keken we naar een poppenspel, waarin we zagen hoe Mol en Beer hun koffers pakten voor hun grote avontuur. Sommige kinderen werden er een beetje verdrietig van; er kwamen zelfs traantjes aan te pas. Maar dat verdriet verdween snel toen we de volgende schooldag al een postkaart van hen ontvingen – uit Rio de Janeiro!
Op de kaart stonden foto’s van Mol en Beer die volop carnaval vierden. Dat gaf ons een geweldig idee: we zouden hen achterna reizen! We pakten onze koffers, stapten in het vliegtuig met behulp van de stewardessen en maakten ons klaar voor een spannende vlucht.
Eenmaal aangekomen in Rio, dompelden we ons onder in het bruisende carnavalsfeest. We maakten sambamuziek, knutselden kleurrijke sambakronen en – natuurlijk – dansten we erop los!
Waar zou de volgende reis naartoe gaan?